Vrouwelijke promiscuïteit -- Waarom zijn vrouwen sexueel bevrijd

In een vorige post over vrouwelijke promiscuïteit liet ik jullie met enkele vragen, waarvan ik er vandaag eentje behandel. Het is toch wel grappig dat er blijkbaar niemand durft te antwoorden, enkel el pachinko met de vriendelijke hulp van GoogleBot. Maar soit, blijkbaar heb ik toch een gevoelige snaar geraakt, dus doe ik vrolijk verder.

Waarom zouden vrouwen tegenwoordig meer sexueel bevrijd zijn? Het moet wel begonnen zijn met het feminisme. We slaan de eerste feministische golf over, waarin vrouwen het stemrecht verwierven. De tweede feministische golf, diegene met de dolle Mina's die openlijk hun bh's verbrandden (was dat nu eigenlijk wel waar?). Daar moet de kiem gelegen hebben. Maar dan..

Ik persoonlijk, denk dat twee factoren het voortouw nemen in het verschuiven van de moraal, namelijk internet en de media. Maar in mijn ogen leidt elke factor in de evolutie in mindere mate tot sexuele vrijheid voor vrouwen.

Een eerste factor is het internet. Alles is toegankelijker geworden door het internet. Ook porno, sex en alles wat daaraan gerelateerd is. Waar vrouwen vroeger gruwelden bij het idee om bij de videotheek te staan wachten met een sex-video (want dan kom je gegarandeerd iemand tegen die je kent!!), kunnen ze nu veilig en achter gesloten deuren ontdekken wat ze leuk, mooi, inspirerend en vooral opwindend vinden. Door het internet kan ook iedereen openlijk doch prive contact zoeken.

Nog een factor is de media, die zolang blijven provoceren totdat het provocerende normaal wordt, en ze de grens weer verder moet leggen. Marlyn Monroe waarvan omhoog waaide was indertijd vre-se-lijk. Tegenwoordig kijkt niemand meer op van een schaarsgeklede vrouw in een reclamecampagne, zolang ze een aantal criteria (lees: maten) niet overschrijdt. Als dat niets nieuws meer is, moeten de media weer iets nieuws verzinnen. Schaarsgeklede mannen zijn tegenwoordig 'in'. Dit fenomeen zorgt ervoor dat het acceptabel wordt geacht voor vrouwen om naar mannelijk schoon te kijken, en zich daar niet voor te schamen.

Deze twee dingen zijn dingen die ons dagelijks leven bijna helemaal bepalen. Ze proberen zo hard mogelijk om onze aandacht te trekken. Sexueel provoceren is daar een ideaal middel voor. Als we nu deze internet en media als "waarheidsverspreiders" (voor Pau: verspreiders van de waarheid ) zien, is het dan verwonderlijk dat onze waarden en normen verschuiven? Ik dacht het niet.